زندگی ورزشی
میشائیل بیشتر وقت خود را صرف اتومبیل‌رانی می‌کرد، ولی به مدرسه نیز می‌رفت. میشائیل پس از اتمام دوران مدرسه در گاراژی در نزدیکی محل سکونتش کار خود را آغاز کرد. کار در گاراژ باعث شد تا او از عملکرد اتومبیل اطلاعات بیشتری کسب کند. او پس از یک سال محل کار خود را تغییر داد و به گاراژ ویلی رفت. در این گاراژ ماشین‌های سرعتی تعمیر می‌شدند. او با کار در این محل دوره مکانیکی خود را تکمیل کرد.
مدیر برنامه‌های میشائیل شوماخر است که همکاری آنها از فرمول ۳ آلمان شروع شد. میشائیل و ویلی بدین گونه که می‌خوانید با هم آشنا شدند: ویلی به دنبال راننده می‌گشت تا او را جانشین بکند. او نکات مثبتی در وجود میشائیل دید و از او خواست تا در فرمول ۳ شرکت کند و میشائیل گفت نمی‌توانم، چون پول آن را ندارم. و ویلی به او گفت نگران نباش و فقط بران.
در سال ۱۹۸۹ میشائیل کار خود را رسماً در فرمول ۳ آلمان آغاز کرد. او دو حریف سرسخت داشت که به همراه آنها به راه اندازی تیم جوانان مرسدس بنز دست زد.
بنتون (۱۹۹۵-۱۹۹۱)
در سال ۱۹۹۱ اولین مسابقه فرمول یک خود را در پیست بلژیک و در تیم جوردن-فورد به انجام رساند. در آن سال جانشین (او به خاطر پاشیدن اسپری نوعی گاز اشک آور در صورت یک راننده تاکسی در لندن زندانی شده بود) شد.
و پس از یک مسابقه به تیم بنتون-فورد منتقل شد و در مجموع ۴ امتیاز در جدول رانندگان کسب کرد. در سال ۱۹۹۲ قهرمان گرندپری بلژیک شد و در جدول کلی رانندگان در پایان فصل در رده چهارم قرار گرفت. سال ۱۹۹۴ سالی غمبار برای میشائیل بود. در این سال دو دوست و همکار خود را به نام‌های و آیرتون سنا را در پیست انزو دینو فرراری ایمولا سن مارینو از دست داد. و همچنین در این سال حادثه‌ای برای در موناکو رخ داد که سالی پر از اندوه را برای او رقم زد.
سالهای قهرمانی جهان (۱۹۹۵-۱۹۹۴)
در سال ۱۹۹۴ اولین قهرمانی جهان خود را با تیم بنتون رنو و فلاوی بریاتوره کسب کرد و در مسابقه پایانی دامون هیل نزدیکترین رقیبش را شکست داد و به این عنوان نائل شد.
در سال ۱۹۹۵ دومین عنوان قهرمانی جهان خود را با بنتون به دست‌آورد! او با همراهی هم تیمی‌اش جانی هربرت، بنتون را به اولین عنوان سازندگان مسابقات قهرمانی[۷] نایل کرد.
فراری (۲۰۰۶-۱۹۹۶)
در سال ۱۹۹۶ به فراری ملحق شد و در آن فصل به مقام سوم جهان رسید در سال ۱۹۹۷ به مقام دوم جهان دست یافت ولی بعد از درگیری با قهرمان آن سال در مسابقه پایانی، از رده بندی خارج شد. در سال ۱۹۹۸ مقام قهرمانی را به میکا هاکینندر پیست سوزوکا واگذار کرد. در سال ۱۹۹۹ بعد از شکستگی پا در گرندپری سیلوراستون در بریتانیا، در مالزی به پیست بازگشت و به فراری در کسب عنوان قهرمانی تیمی که از سال ۱۹۸۳ در حسرت آن بود کمک کرد. در سال ۲۰۰۰ در یک رقابت بی نظیر و زیبا با میکا هاکینن فنلاندی توانست سومین مقام قهرمانی جهان خود را بدست آورد. در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ هم میشائیل شوماخر بزرگ قهرمانی خود را تکرار کرد و با رکورد (در دهه ۵۰، ۵ بار قهرمان فرمول یک شده بود) برابری کرد. در سال ۲۰۰۳ توسط مونتویا تحت فشار قرار گرفت. بعد از شروع ضعیف در آغاز فصل توانست به مسابقات برگردد و ششمین عنوان قهرمانی خود را کسب کند. در این سال شومی در حالی که در سه مسابقه اول فصل نتیجه خوبی نگرفته بود در مسابقه چهارم در ایمولا در حالی که مادرش را از دست داده بود به مقام قهرمانی رسید و آن را به مادرش تقدیم کرد. در سال ۲۰۰۴ در یک فصل با حاکمیت مطلق فراری از ۱۸ مسابقه سال در ۱۳ مسابقه به قهرمانی رسید و تنها در مسابقه موناکو از دور مسابقه حذف شد. در سال ۲۰۰۵ در رده سوم رانندگان قرار گرفت و عنوان خود را به فرناندو آلونسواز رنو واگذار کرد. تیم فراری هم به مقام سوم تیمی رسید. در سال ۲۰۰۶ در یک رقابت فشرده با آلونسو در حالی که ۲۵ امتیاز عقب بود با تلاش فراوان این اختلاف را جبران کرد ولی با بدشانسی به دلیل از دست دادن موتور در سوزوکا و مشکل سوخت‌رسانی و پنچری در اینترلاگوس عنوان قهرمانی را برای دومین بار به آلونسو واگذار کرد.
در این سال بعد از قهرمانی خاطره انگیز در پیسا مونتسا اعلام کرد که برای همیشه در پایان این فصل از دنیای فرمول یک خداحافظی می‌کند و در نهایت افسانه شوماخر با یک نمایش بی نظیر در برزیل به کار خود خاتمه داد. رانندگی شوماخر در برزیل نمایشی از شوماخر فصل ۲۰۰۰ بود. بی گمان هیچکس سبقتهای زیبا و جانانه او در اینترلاگوس را در آخرین گراندپری عمرش فراموش نمی‌کند.
امور خیریه
شوماخر در سال ۲۰۰۵ در برنامه نیکوکاری شبکه تلویزیونی زد د اف (ZDF) آلمان مبلغ ۱۰ میلیون دلار را به آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه و سونامی اقیانوس هند (۲۰۰۴) اهدا کرد. بعداً اعلام شد که محافظ شوماخر، و دو پسرش در طول تعطیلات در تایلند مرده‌اند. میزان کمک او از هر ورزشکاری، اغلب تیم‌های ورزشی و بیشتر شرکت‌های جهانی بیشتر بود. او با ترتیب دادن چند بازی فوتبال دوستانه به همراه دیگر رانندگان فرمول یک نیز مبالغی را برای اهداف خیرخواهانه جمع‌آوری کرده است. شوماخر یکی از سفیران ویژه یونسکو است که ۳ میلیون دلار هم به این تشکیلات اهدا کرده است. او سرمایه پروژه‌هایی را نیز تأمین کرده، من‌جمله؛ ساخت مدرسه‌ای در سنگال، درمانگاهی در سارایوو و مرکزی برای کودکان خیابانی در پرو. او حتی در حرکت نادری به سارایوو رفت تا وضعیت سرمایه‌گذاری روی پروژه را دنبال کند. میشائل شوماخر که قرار بود به عنوان راننده فرمول ۱ برای فراری به این ورزش بازگردد، به خاطر مشکلات جسمی انصراف داد. دلیل شوماخر برای انصراف به چند ماه پیش برمی‌گردد. او می‌گوید: "پس از تصادف ماه فوریه که موجب شکستگی سر و گردن من شد، هنوز بهبود نیافته‌ام. به همین خاطر گردنم نمی‌تواند فشارهای زیاد فرمول ۱ را تحمل کند. این را در جریان آزمایش‌هایی که در دو هفته گذشته بارها تکرار کردم، متوجه شدم. آزمایشی که بعدازظهر دیروز انجام دادم هم به وضوح بر این وضع صحه می‌گذارد."
شوماخر می‌افزاید:
"من عمیقاً ناراحت هستم. از جوانان فراری و همه هوادارانش عذرخواهی می‌کنم. یک بار دیگر باید بگویم هر آنچه در توانم بود انجام دادم، اما نشد. خیلی دوست داشتم با فلیپه مسابقه دهم."
سانحه مغزی
شوماخر روز يکشنبه ۲۹ دسامبر ۲۰۱۳ در حالی که به همراه پسرش در اسکی می‌کرد، دچار سانحه شد و سرش به صخره اصابت کرد. به گفته پزشکان، او با سرعت بالا با یک صخره برخورد کرده، به هوا پرتاب شده و دوباره روی صخره فرود آمده است. شوماخر در زمان وقوع سانحه از کلاه ایمنی استفاده می‌کرده است و به گفته پزشکان اگر کلاه ایمنی بر سر نمی‌داشت، در جا کشته می‌شد. پزشکان با انجام عمل جراحی و همچنین مراقبت های پزشکی به وضعیت وی رسیدگی کردند ولی اکنون وی در کمای مصنوعی به سر می‌برد. به گفته تیم پزشکی هنوز زود است در مورد بیرون آوردن شوماخر از حالت کما صحبت کرد.
در زیر تصاویر منطقه و محل دقیق حادثه تلخی که برای شوماخر رخ داد را مشاهده می‌کنید:
جزیره شخصی شوماخر در دبی
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
